Brabants boerenhoenkriel

Zwerg - Brabançonnes

Herkomst: België. Omstreeks 1984 gecreëerd uit klein gebleven Brabantse boerenhoenders en zilverkwartel Watermaalse baardkrielen.

Algemene indruk: Een licht gebouwd dwerghoen met een diep en vol achterdeel en een typisch klein kuifje achter de kam.

Vormbeschrijving

Romp

Kop

Kam

Kuif

Snavel

Kinlellen

Oorlellen

Ogen

Hals

Rug &

Zadel

Borst

Vleugels

Schouders

Staart

Lichaam

Dijen

Loopbenen

Tenen

Bevedering

Matig breed, vrij diep, middellang.

Klein, langwerpig; gezicht onbevederd, glad, fijn van weefsel; rood.

Enkel, nauwelijks middelgroot, recht en rechtop, oplopend naar achteren; de kamhiel geheel vrij van het achterhoofd staande; kampunten regelmatig gevormd, niet te diep ingesneden en niet te groot; fijn van weefsel; rood. Minder strakke belijning van het kamfront is toegestaan.

Klein, afvallend, bestaande uit lange, buigzame veren, geheel achter de kam geplaatst, weinig opvallend.

Middellang, enigszins gebogen aan de punt; donker hoornkleurig of blauwachtig, naar de punt toe lichter wordend.

Nauwelijks middelgroot, afgerond en hol aangezet; fijn van weefsel; rood.

Klein, langwerpig rond, fijn van weefsel; zuiver wit.

Donkerbruin tot bruinzwart; oogrand zwartachtig.

Middellang, zich naar onderen verdikkend, iets naar voren gedragen en alleen in het bovengedeelte flauw gebogen; halsbehang normaal ontwikkeld en reikend tot op de schouders.

Lang, vrij breed, aflopend naar achteren;

Zadelbehang normaal ontwikkeld.

Middelmatig van breedte; diep, doch enigszins hoog gedragen in verband met de schuin aflopende lichaamshouding.

Groot, aangetrokkenaan het lichaam gedragen; vleugeleinden schuilgaande onder het zadelbehang.

Vrij breed.

Enigszins samengevouwen, met de rug een stompe hoek vormend, sikkels niet te lang en niet te breed; staartdekveren talrijk en goed aansluitend bij het zadelbehang.

Van de hals tot het achterdeel wordt het lichaam kegelvormig breder. Het achterdeel is als het ware de kegelvoet. Vooral de hennen vertonen een zeer diep en vol achterdeel.

Vrij kort en groetendeels schuilgaande in het dons van het onderlichaam.

Benen voldoende uit elkaar geplaatst, van voren gezien recht en evenwijdig aan elkaar staande; nauwelijks middellang, zeer fijn gebouwd, fijn van schubben, glad; vier tenen, middellang; kleur van loopbenen en tenen lei-blauw.

Glad aanliggend, van normale lengte en met normaal ontwikkelde sierbe-vedering; weinig donsontwikkeling.

Eventuele verschillen tussen haan en hen

Behoudens secundaire geslachtskenmerken geen verschillen van betekenis, doch de kam van de hen eerder klein dan middelgroot, in een dubbele vouw op de snavelbasis liggend (dus niet naar één zijde omvallend, zoals bij hennen van andere rassen met omvallende kam); kuif klein, bijna even lang als breed, alleen het achterhoofd bedekkend en wat hoger op de kop geplaatst dan bij de haan.

Ernstige fouten

Te grote of slecht gevormde kuif; afwezigheid van de kuif; te lichte ogen; anders dan leiblauwe benen; rode oorlellen; zwakke en ondiepe bouw; omvallende kam bij de haan; niet dubbelge-plooide of staande kam bij de hen.

Fouten

Bovenstaande ernstige fouten in mindere mate voorkomend. Bovendien iets te fors van bouw en beendergestel.

Kleurslagen:

Kwartel: Kleur en tekening van haan en hen, zoals aangegeven onder nr. 33 van de Alg. Kleurbeschrijving. De kuifveren zijn goudgezoomd en met een heldere goudkleurige schacht.

Zilverkwartel: Kleur en tekening van haan en hen, zoals aangegeven onder nr. 35 van de Alg. Kleurbeschrijving. De kuifveren zijn zilverwit gezoomd en met een zilverwitte schacht.

c 01-17

speciaalclub

overzicht kippenrassen

Fokkers Frisia