|
Leghorns (Engels standaardtype) Englische Leghorn |
|||||||
|
Herkomst: In Engeland gecreëerd uit Italiaanse landhoenders. Algemene indruk: Een hoog gesteld, for, slank hoen met opgerichte houding. Vooral bij de haan loopt de rug sterk af. Vormbeschrijving |
|||||||
|
Romp Kop
Kam
Snavel Kinlellen
Oorlellen
Ogen Hals Rug & Zadel Borst Vleugels
Schouders Staart
Achterlijf Dijen Loopbenen Tenen Bevedering |
Fors en toch slank. Opgerichte houding. Sterk aflopende rug. Middellang, breed en diep; gezicht glad, vrij fijn van weefsel zonder haarveertjes; rood. Enkel, ruim middelgroot, recht en rechtop, zeer stevig aan de basis, kamhiel volgt de buiging van de nek zonder deze te raken. De kamtanden mogen niet te samal zijn en moeten van onderen voldoende breedte hebben; zij mogen niet naar achteren gericht zijn, tanding diep en regelmatig, weefsel middelmatig fijn, 5 of 6 kamtanden, bij voorkeur 5; levendig rood. Stevig, vrij lang, fraai gebogen; geel. Lang, glad, vrij van vouwen en rimpels, van onderen fraai gerond, fijn van weefsel; rood. Groot, breed, ovaal, glad en fijn van weefsel, zonder uitholling in het midden vlak tegen het gezicht aanliggend, van onderen fraai gerond zonder vouwen of rimpels, zuiver wit, roomwit toegestaan, zacht glanzend. Groot, rond, oranjerood. Lang, iets gebogen en opgericht gedragen. Lang, recht, vlak tussen de schouders over de gehele lengte vrij breed, iets versmallend naar de staart, sterk aflopend,zadelveren middellang. Breed, vol, gerond, een weinig naar voren tredend.. Groot, middellang, aansluitend tegen het lichaam gedragen, zonder af te hangen; grote en kleine slagpennen breed.. Breed en gerond. Vrij goed ontwikkeld, naar achteren gedragen, een stompe hoek met de ruglijn vormend, staartveren breed, sikkelveren breed en gebogen. Goed ontwikkeld en vrij diep; donspartij kort. Lang met goed aanliggend gevederte. Lang, recht en goed uit elkaar geplaatst, evenwijdig aan elkaar, glad geschubd, vier tenen; geel. Glad aanliggend, vol en glanzend. |
||||||
|
Eventuele verschillen tussen haan en hen Behoudens secundaire geslachtskenmerken geen verschillen van betekenis. De kam bij de hen naar één zijde omvallend zonder het zicht te belemmeren, dubbelgevouwen kamfront toege-staan; goed ontwikkeld en vrij diep achterlijf. De hen draagt de staart slechts weinig gespreid. Ernstige fouten Veel te zware, overhangende kam bij de haan; slecht getande en te zware kam, het zicht belemmerend, bij de hen; veel rood in de oorlellen; zuiver wit in het gezicht bij jonge dieren; te kort of rond in rug. Fouten Bovenstaande ernstige fouten in mindere mate voorkomend. Vouwen in oorlellen. Te hoog of sterk gespreid gedragen staart.
Kleurslagen: Wit: Kleur en tekening van haan en hen, zoals aangegeven onder nr. 98 van de Algemene Kleurbeschrijving. |
|||||||
|
speciaalclub |
Fokkers Frisia |
||||||